Inleiding
Giovanni van Bronkhorst heeft dit seizoen met zijn Feyenoord nog geen indruk weten te maken. Uit veertien wedstrijden werden er 25 punten behaald. Dit is goed voor een vijfde plek op de ranglijst. Ook het doelsaldo valt tegen met 24 doelpunten voor en 14 doelpunten tegen. Toch is er op tactisch vlak niet veel veranderd ten opzichte van het kampioensjaar. Dit artikel analyseert het spelsysteem van Feyenoord tot nu toe.
1. Formatie Feyenoord
Van Bronkhorst formeert zijn elftal voornamelijk in een 1-4-3-3 (PNV).
Kenmerkend voor het systeem van Feyenoord zijn opkomende vleugelverdedigers (Haps, Nieuwkoop, Diks of Amrabat). Daarnaast wordt er door de buitenspelers (Larsson, Berghuis en Boëtius) veel naar het centrum getrokken om daar een overtal te creëren. Toornstra is een speler met zeer veel diepgang die vrijwel iedere aanval in het strafschopgebied te vinden is. El Ahmadi is de meest verdedigende middenvelder, waarbij hij uitblinkt in de intercepties. Vilhena is een typische box-to-box speler. Tot slot moet Jørgensen worden benoemd als sterke spits. Hij is goed in de combinatie en daarbij komt hij makkelijk tot scoren.
- 1-4-3-3 Formatie Feyenoord
2. Defensieve structuur
In verdedigend opzicht lijkt de formatie op een 1-4-4-1-1. De buitenspelers zakken in, zodat er een lijn wordt gevormd met Vilhena en Ahmadi. Toornstra positioneert zich vlak achter de spits Jørgensen.
De verdedigende structuur kenmerkt zich door de afwisseling van pressie en inzakken. Feyenoord speelt vaak in de Kuip (thuiswedstrijden) en relatief makkelijke uitwedstrijden met hoge pressie. Waarbij de aanvallende middenvelder probeert door te dekken naar de centrale verdediger van de tegenstander (zie 2.1). Afhankelijk van de situatie proberen ze ook druk te zetten met drie aanvallers tegen vier verdedigers (zie 2.2). Tot slot zakken ze in uitwedstrijden vaak in tot de middencirkel. Er wordt dan getracht om de bal te onderscheppen op het middenveld via Vilhena en El Ahmadi (zie 3.3).
2.1 Druk zetten met Toornstra
Als de tegenstander in balbezit is bij de rechter centrale verdediger (3) wordt er door Jørgensen druk gezet. Vervolgens speelt deze verdediger de bal naar de linker centrale verdediger (4). Nu stapt ook Toornstra door, waarbij hij tevens de passlijn naar de verdedigende middenvelder (6) afschermt. Berghuis beweegt richting de linker vleugelverdediger (5), zodat deze afspeelmogelijkheid wordt geblokkeerd. Belangrijk is de gemarkeerde zone. Hierin laat Vilhena zijn directe tegenstander (10) los en stapt door naar de verdedigende middenvelder (6). Tapia vangt dit positioneel op. Hij stapt half door. Als de tegenstander de aanvallende middenvelder (10) toch weet te bereiken kan hij volledig doordekken. Is dit niet het geval blijft hij in positie centraal achterin.
2.2 Druk zetten bij de vleugelverdediger
Regelmatig probeert Feyenoord ook de bal te veroveren bij de vleugelverdedigers van de tegenpartij. Bijvoorbeeld wanneer de rechter centrale verdediger (3) aan de bal is, wordt er door Jørgensen druk gezet. Hij probeert daarbij de passlijn naar de linker centrale verdediger (4) af te schermen. Hij dwingt de centrale verdediger naar de rechter vleugelverdediger (2) te spelen. Vervolgens is het Boëtius, die schuin aanloopt naar de vleugelverdediger (2). De gehele ploeg van Feyenoord kantelt mee naar de linkerzijde. Berghuis bewaakt de as en kan eventueel doorstappen naar centrale verdediger (4). Vilhena positioneert zich bij de aanvallende middenvelder (10) en kan rugdekking verlenen als Boëtius wordt uitgespeeld. El Ahmadi zorgt voor het afdekken van de controlerende middenvelder (8) en voorziet Vilhena van rugdekking.
2.3 Doordekken van El Ahmadi
De tegenstander bouwt op via de centrale verdediger (3). De verdedigende middenvelder (6) trekt zijwaarts weg om ruimte te creëren voor de inzakkende controlerende middenvelder (8). De verdedigende middenvelder (6) wordt gevolgd door Toornstra. El Ahmadi dekt agressief door op de controlerende middenvelder (8), wanneer hij wordt aangespeeld door de centrale verdediger (3). Vilhena volgt de aanvallende middenvelder (10). De formatie op het middenveld verandert in een 1-2 (driehoek). Vilhena kort achter Toornstra en El Ahmadi. De vijandelijke spits (9) wordt opgevangen door Tapia in de zone. Van Beek bewaakt de ruimte in het centrum.
3. Aanvallende structuur
In aanvallend opzicht lijkt de formatie op een 1-2-2-3-3. De opkomende vleugelverdedigers spelen hierin een belangrijke rol. Ze overlappen vaak de buitenspelers, die er veelvuldig voor kiezen om naar het centrum te trekken. De buitenspelers spelen vaak tussen de linies, om problemen bij de tegenstander te creëren. Toornstra is met zijn diepgang belangrijk voor het spel van Jørgensen. Hij bindt vaak de twee centrale verdedigers aan zich, zodat Jørgensen in de één-tegen-één situatie komt.
3.1 Aanval via de opkomende Haps
Tapia speelt de bal in naar Haps (1). Haps ziet Larsson vanaf de linkerflank naar het centrum trekken en speelt hem aan (2). Vervolgens maakt Haps de loopactie langs de linkerflank in de diepte. Larsson houdt de bal even vast om Haps de tijd te geven zijn loopactie te voltooien. Larsson bedient Haps daarna met een steekpass. Dit is mogelijk doordat de rechter vleugelverdediger (2) van de tegenstander Larsson volgt. Haps dribbelt met de bal naar de zijkant van het strafschopgebied (4). Ondertussen kiezen Jørgensen en Toornstra positie in het strafschopgebied. Jørgensen beweegt naar de eerste paal en Toornstra naar de tweede paal. Zij fungeren echter alleen als bliksemafleiders voor Berghuis. Berghuis positioneert zich op de rand van het strafschopgebied, waar hij de bal ontvangt van Haps (5). Berghuis heeft nu een vrije schietkans (6).
3.2 Aanval via Berghuis
De opbouw start bij het uitzakken van El Ahmadi. Hij biedt zich rechts van het centrale verdedigingsduo aan (Botteghin en Van der Heijden). Daar ligt ruimte mede door het oplopen van de Diks aan de rechterflank en het naar het centrum trekken van Berghuis. Botteghin speelt vervolgens de uitzakkende El Ahmadi aan (1). Ondertussen is Toornstra uitgezakt naar het centrum. Hierdoor vormt zich een ruit tussen El Ahmadi, Diks, Toornstra en Berghuis. El Ahmadi speelt de bal naar Berghuis (2), die op zijn beurt de bal kaatst op de opkomende Diks (3). De linkervleugelverdediger (5) van de tegenstander kiest ervoor om door te dekken naar de opkomende Diks. Diks herkent de situatie en speelt de bal zijwaarts naar Toornstra (4), die op zijn beurt Berghuis in de diepte kan bereiken (5). In de rug van de vijandelijke linker vleugelverdediger (5). Berghuis komt nu in één-tegen-één-situatie met de centrale verdediger (4). Hij passeert binnendoor om vervolgens tot schieten te komen (6).
3.3 Aanval via opkomende Nieuwkoop
Feyenoord heeft de bal centraal achterin in bezit. St. Juste speelt de bal bewust naar Haps aan de linkerzijde (1), zodat de tegenstander zich verplaatst naar deze kant. Vervolgens laat Haps de bal vallen op Tapia (2). Tapia versnelt het spel door de lange pass naar Berghuis (3). Berghuis wordt ondersteund door Nieuwkoop. Nieuwkoop kan vrij opkomen, doordat de vijandelijke buitenspeler (11) naar het centrum is getrokken (om St. Juste af te schermen). Berghuis geeft de bal mee aan Nieuwkoop (4), die op zijn beurt de voorzet zoekt naar de inlopende Jørgensen (5). Jørgensen komt nu in scoringspositie (6).
3.4 Aanval via de lopende Vilhena
Vilhena en Toornstra zakken schuin uit wanneer St. Juste in balbezit is. Dit creëert ruimte Jørgensen in de as van het veld. Jørgensen zakt schuin uit waardoor hij aangespeeld kan worden door St. Juste (1). Vilhena herkent de pass en beweegt naar de gemarkeerde zone. Hier ontvangt hij de bal direct uit de kaats van Jørgensen (2). Vervolgens speelt Vilhena de bal door op Boëtius (3), die zich heeft gepositioneerd aan de linkerzijde tegen de zijlijn aan. Meteen beweegt Vilhena naar zijkant van het strafschopgebied (gemarkeerde zone). Hij loopt zich vrij uit de rug van de vijandelijke vleugelverdediger (2). Hij kan nu de bal laag voortrekken richting de tweede paal, (5) waar Berghuis tot afronding kan komen (6).
3.5 Aanval via lopende de Toornstra
De aanval begint bij de linker vleugelverdediger Haps. Hij wordt onder druk gezet door de rechtsbuiten (7) van de tegenstander. Aangezien Larsson naar het centrum trekt en niet aanspeelbaar is, volgt de pass zijwaarts naar de uitzakkende Vilhena (1). Toornstra beweegt ondertussen schuin voorwaarts. Dit creëert ruimte in het centrum voor Berghuis (gemarkeerde zone). Vilhena speelt nu zijwaarts op Berghuis (2). De vijandelijke linksbuiten (11) probeert Berghuis vervolgens onder druk te zetten, dus ontstaat er ruimte bij Amrabat. Amrabat ontvangt de pass van Berghuis (3) en ziet de vijandelijke vleugelverdediger (5) uitstappen, waardoor hij pass in de ruimte achter hem kan geven (gemarkeerde zone). Deze ruimte wordt benut door de lopende Toornstra (4). Toornstra kiest voor de voorzet naar de tweede paal (5), waar Larsson tot scoren kan komen (6).
3.6 Positiewisseling aan de linkerzijde
El Ahmadi laat zich uitzakken wanneer Van Beek in bezit is van de bal (gemarkeerde zone). Van Beek speelt El Ahmadi in (1). Haps herkent de situatie en beweegt voorwaarts langs de linkerzijde. Larsson komt beweegt naar het centrum (gemarkeerde zone). El Ahmadi heeft inmiddels Tapia ingespeeld (2), die op zijn beurt direct Larsson kan inspelen (3), die tussen de linies is vrijgelopen. Larsson laat de bal vallen op de opkomende Haps (4). Terwijl Haps langs de lijn dribbelt, kiezen Toornstra, Berghuis en Jørgensen positie in en rond het strafschopgebied. Jørgensen beweegt naar de eerste paal en Berghuis positioneert zich op de rand van het strafschopgebied voor de eventuele schietkans. Haps kiest echter voor de voorzet naar de tweede paal (5), waar Toornstra zich vrijloopt en tot scoren kan komen (6).
4. Voorspelling
Mede door blessures en het Champions League programma heeft Feyenoord dit seizoen nog geen indruk weten te maken. Al vroeg raakten zowel Botteghin als Van der Heijden geblesseerd. Zij vormden het centrale verdedigingsduo tijdens het kampioensjaar. Hierbij moeten ook nog de transfers van Karsdorp en Kongolo worden benoemd. De gehele achterste linie is daardoor dit seizoen anders dan het voorgaande seizoen. Ook Jørgensen heeft aan het begin een aantal wedstrijden moeten missen. Jørgensen is niet alleen de topscoorder van het elftal, maar ook een belangrijk aanspeelpunt.
Daarnaast is het doordeweekse programma in de Champions League tegen de loodzware tegenstanders (Manchester City, Napoli en Shakhtar Donetsk) een oorzaak geweest voor de wisselvallige resultaten in de competitie. Het zal zeer lastig zijn voor Feyenoord om nog mee te strijden voor de titel, maar ze zullen toch nog een aantal plekken gaan stijgen in de Eredivisie.
Voorspelling: Derde in de Eredivisie
De Analyserende Trainer 